Other Articles:

PROTEKTAHAN ANG KARAPATAN AT KAPAKANAN NG DOMESTIC WORKERS SA SAUDI

Ano ang presyo ng isang pangarap?...Isang pangarap maka-angat sa kahirapan...ang simpleng hangaring mapag-aral ang iyong mga anak at kapatid.... ang marangal na pag-nanais makapag-bigay ng mas magandang buhay at kinabukasan para sa kanila?

Ang solusyon para sa nakararami nating kababayan ay mangibang bansa upang makakuha ng mas malaking sweldo. Bawat araw mahigit sa 3,800 na Overseas Filipino Workers ang pinapadala sa ibang bansa para mag-trabaho. Mayroon ng mahigit sa 8.5 milyong migranteng manggagawang Pilipino. 3.4 Million ay nakatira sa America, 2.42 Million sa Middle East, 1.07 Million sa Asya, at 722,427 ang sa Europa. Sila ang nakapagpasigla sa ating naghihingalong ekonomiya, at nakapag-pabuhay sa milyon-milyong pamilya sa Pilipinas. Ayon sa Migration and Remittances factbook ng World Bank, May humigit kumulang na 21.3 Bilyong US Dollars ang naipadalang pera ng mga migranteng Pilipino noong nakaraang taon. Ito’y sumasaklaw sa 9-12% ng ating GNP.

Sa bilyong-bilyong dolyar na naipapasok nila sa ating ekonomiya, ano ba talaga ang kinakailangang pagbayaran ng ating mga OFW? Ang pagsasakripisyo nila’y hindi lang sa pag-kakalayo’t pangungulila sa pamilya, o pag-tutunggali sa malubhang mga kundisyon ng trabaho-- minsan dangal, at buhay na ang nagiging kabayaran.

Nababasa natin sa mga peryodiko na may mga kababayan tayong ginagahasa at napipilitang mag-aabandona ng kanilang bagong silang. Ang mga kaganapang ito’y kalimitang sa Middle East kung saan 2.42 na Milyong Pilipino ang namamalagi. Ang hapdi ng pag-papakasakit ng mga kababayan natin ay nadama ko nang bumisita ako sa Saudi Arabia.

Noong Hubes ay kararating ko lang galing Saudi Arabia para sa isang opisyal na fact-finding mission na pinamumunuhan ni Congressman Walden Bello, ang Chairman ng Committee on Overseas Workers Affairs. Kasama din namin ang Vice-Chairperson ng komite na si Congresswoman Maria Carmen Zamora-Apsay at si Congressman Cresente Paez. Pumunta kami sa Riyadh, Jeddah at Al Khober upang malaman ang kundisyon ng mga distressed OFWs, yung mga nagkakaproblema sa kanilang mga employer dahil sa pisikal o sexual na pang-aabuso, paglabag sa mga kundisyon ng kanilang kontrata o hindi pagpapa-sweldo ng tama.

Ayon sa June 2010 records ng Embahada sa Saudi Arabia, may humigit kumulang na 1.8 Milyon na OFW duon kung saan 70% ay professional o skilled workers at ang 30% percent naman ay non-skilled. Ang mga distressed OFWs ay napapabilang sa tatlumpong porsyentong non-skilled workers. Halos lahat sa kanila’y mga kasambahay o domestic worker sa Saudi.

Nang magkaroon kami ng oportunidad makabisita sa distressed OFW shelter sa Riyadh at Jeddah, lubos akong naapektuhan ng pighati’t pagpapasakit na pinagdaanan nila. Kung dati’y mabasa ko palang sa diyaryo’y mabigat na ang loob ko’t lubos na nalulungkot, ngayon na nakausap, nakita, at nayakap ko sila’y hindi ko napagilan ang sarili ko sa pag-iyak.

Hindi ko makayanang tanggapin na alipin ang pagtrato sa ating mga kababayan, at kung minsan ay masahol pa sa pagtrato sa hayop.

Kinukulong sila sa kwartong walang bintana at pag-bubuksan nalang twing pag-tratrabahuhin na sila. Ang trabaho ay magdamag – naglalaba’t naglilinis, namamalantsa, nag-aalaga ng limang bata hanggat sa magkasakit na sila pero pinagtratrabaho pa din. Inaabot ng hanggang alas tres ng madaling araw ang trabaho. Pero tinitiis nila ang paghihirap alang-alang sa perang maipapadala nila sa kanilang pamilya.

Nang makausap ko ang isa sa kanilang nasa Bahay Kalinga ang shelter para sa distressed OFWs sa Riyadh, mangiyak-ngiyak niyang sinabi niya sa akin, na kaya naman niyang tiisin ang bigat ng trabaho. Kahit na pinapaso siya ng plantsa o inuuntog ang ulo niya sa pader pinapalagpas nalang niya. Ang hindi lang talaga kayang tanggapin ay nung rinape na siya ng kanyang amo. Mangilang-araw na nakatunganga lang siya hanggat sanapagdesisyunan niyang tumakas.

Para makatakas, ang iba’y tatalon ng bintana ng bahay, ililigtas at susunduin sila ng mga opisyal ng Philippine Overseas Labor Office o POLO at Labor Attache ng embahada, at dadalhin sila sa ating shelter. Mayroon nga pong nababalian ng balakang dahil sa pagtalon sa bintana’t pagtakas, ngunit mas gugustuhin pa po nila yun kaysa manatili sa isang impyernong kalagayan sa amo nila.

Bukod sa mga problemang pang-aabuso ay karaniwang ding problema ang mga hindi swini-sweswelduhan. Napakarami naming naka-usap na tatlo o apat na buwan nang nag-tratrabaho pero hindi pa din na-sweswewlduhan.

Minsan naman ay kulang ang kanilang sweldo, o mas maliit ang sweldong natatanggap nila kay sa sa nakalagay sa kontrata. Ito ang tinatawag na contract substitution.

Sa contract substitution, minsan hindi lang ang sweldo ang nag-iiba, pati ang klase ng trabaho o di kaya ang lugar na pag-trartabahuhan. Sewer ang nakalagay sa kontrata pero domestic worker naman pagdating sa Saudi. Sa ating batas mananagot ang mga agency nila dito sa Pilipinas, ngunit dapat maparusahan din ang counterpart agency sa Saudi. Sa kasalukuyan may sistema ng pagrehistro sa mga agency sa Saudi sa ating embahada. Kung mayroong naging biktima ng contract substitution, dapat suspendihin o di kaya’y itigil na ang pakikiugnayan ng ating embahada sa Saudi agency na iyon.

Napapadami na din po ang mga balitang nasisiraan na ng bait ang ating mga OFW at minsan nagtatangka pa silang magpakamatay. Sunod-sunod na din ang mga balita tungkol mga sanggol na iniiwan sa palikuran ng mga eroplanong bumabiyahe galing sa Middle East dahil umano sa pang-gagahasa ng kanilang mga ina. Kung maalala ninyo, nung Setyembre po sa Gulf Air, at ngayong pagpasok ng bagong taon mayroon na naman sa Etihad Airways na galing sa Abu Dhabi.

Sa aking palagay, kinakailangan nang ipatupad ang Section 3 ng RA 10022, na nagsasaad na papahintulutan lang ang deployment ng overseas Filipino workers sa mga bansang pumuprotekta sa mga karapatan ng mga Pilipinong manggagawa. Nakasaad sa batas na itinuturing bilang isang garantiya na ang receiving country ay promoprotekta sa karapatan ng mga OFW kung mayroon ang alin sa mga ito:

Una, kung mayroong nang mga umiiral at ipinapatupad na labor at social laws sa receiving country na prumoprotekta sa karapatan ng mga manggagawa, kasama na ang mga migranteng manggagawa; o

Pangalawa, kung ang receiving country ay signatory o nag-ratify sa mga multi-lateral na kumbensyon, deklarasyon or resolusyon na patungkol sa pag-proprotekta sa mga manggagawa, kasama na ang mga migranteng manggagawa; o

Pangatlo, kung mayroong isang bilateral na kasunduan o kaayusan ang receiving country at ang Pilipinas para sa pag-proprotekta ng karapatan ng OFWs.

Kinakailangang gumagawa ng mga kongkreto at positibong hakbang ang receiving country upang protektahan ang karapatan ng mga migranteng manggagawa para sa pagsulong ng mga garantiyang nabanggit.

Kung walang malinaw na batayang tumutupad sa kahit isa sa mga garantiyang nabanggit sa bansang pupuntahan ng migranteng Pilipino, hindi maaring mag-issue ng deployment permit ang POEA sa bansang iyon.

Ang Department of Foreign Affairs, sa pamamagitan ng mga embahada sa ibang bansa, ang inaatasang mag-issue ng sertipikasyon sa POEA na tumutukoy sa mga may kinalamang probisyon ng labor at social laws ng bansang tumatanggap ng OFW; o ang kumbensyon, deklarasyon o resolusyon; o ang bilateral na kasunduan o kaayusan na prumoprotekta sa karapatan ng mga migranteng manggagawa.

Ang unang hakbang para matapos na ang pagpapasakit sa mga kababayan nating domestic worker sa Saudi, sa Gitnang Silangan, at sa buong mundo ay bigyang katuparan ang probisyong ito ng RA 10022.

Resonable naman po ang ating hinihingi sa mga bansang nakikinabang sa serbisyo at pagod ng mga kababayan natin: kilalanin naman nila ang karapatan ng ating mga kababayang Pilipino bilang manggagawa. Tiyakin dapat ng gobyerno ng tumatanggap na bansa ang karapatan ng mga OFW sa isang minimum wage, sa mga resonableng oras ng pagpapahinga at tamang pag-kain, sa desenteng mga kundisyon ng pagtrabaho at maayos na tirahan....Tratuhin naman po nila ang ating mga kababayan bilang tao! Hindi po yung ikinukulong sa isang kwartong walang bintana! Hindi yung isang tinapay lang ang pinapakain sa limang araw! Hindi yung bubugbugin sila at gagahasain! Masahol pa sa hayop ang pagtrato nila sa mga kakabayan nating domestic worker!

Sa halip na may katiyakan sa labor laws ng Saudi ang pag-protekta sa ating mga Pilipinang domestic worker ay kabaligtaran ang nakasaad sa kanilang batas. Sa Section 7 ng Saudi Labor Law, particular nilang hindi sinasama sa saklaw ng proteksyon ng Labor Law ang mga domestic worker.

Responsibilidad ng ehekutibong ipatupad na ang RA 10022. Sa ngayon po, wala pang ini-issue ang POEA na listahan ng mga bansang tumutupad sa alin sa mga garantiya ng Section 3 ng RA 10022. Alam ko naman pong matagal nang sinisikap ng Department of Foreign Affairs at ng embahada natin sa Saudi na magkaroon ng mga bilateral na kasunduang prumoprotekta sa ating mga domestic worker. Ang pangangailangan ng mga bilateral na kasunduan ay nirerecognisa rin ayon sa mga rekomendasyon ng mga Komite ng mga treaty based bodies tulad ng UN Committee on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women, UN Committee on the Economic, Social and Cultural Rights at ang UN Committee on the Protection of the Rights of all Migrant Workers and Members of their families.

Alam kong matagal at mahirap na proseso ang pagkakaroon ng isang Bilatereal Labor Agreement at sa ngayon ay kailangan na ng agarang tulong ng ating mga distressed na OFW, particular ang mga domestic workers na minamaltrato. Sa kasalukuyan, nakita ko na ang mga opisyal natin sa embahada ay tintaya ang kanilang mga buhay at inilalaan ang kanilang pagod at panahon upang magawan ng paraang mailigtas ang mga namimighati nating mga domestic worker sa Saudi at maiuwi sila sa Pilipinas. May mga regulasyon ang embahada upang pangalagaan ang interes ng ating mga domestic worker at kontrolin ang pag-empleyo ng mga domestic worker sa Saudi. Sa ngayon ay ipinapatupad na nila ang pag-lagay sa watchlist sa employer na abusado. Ito ang nagiging basehan upang hindi na sila payagan ng POEA na kumuha ng domestic worker na Pilipina.

Sa susunod na pag-uusap sa budget, tingnan din po sana natin ang pondong inilalaan para sa implementasyon ng Migrant Workers’ Act. Sa 2010 na Budget ang alokasyon para sa implementasyon ng RA 8042 ay 228, 787, 000.00, samantalang sa 2011 bumaba ang alokasyon at naging 136, 480,000.00. Bumaba ng halos isan daang milyon. Nanawagan din ako sa ating mabuting Pangulo na pagtuonan ng atensyon ang pagligtas ng mga minamaltrato’t inaabusong domestic workers sa Saudi. Kung mayroong mga libreng pondo galing sa mga lump sum discretionary funds ay mailaan sana ito para sa pagligtas ng mga inaabusong domestic worker.

Sa lalong madaling panahon kailangan nang ipatupad ang Section 3 ng RA 10022. Kung hindi mabibigyan ang Saudi ng sertipikasyon na ang kahit alin sa mga garantiyang nasa Section 3 ng RA 10022 ay promuprotekta sa karapatan ng mga domestic worker, hindi muna dapat mag-issue ang POEA ng deployment permit para sa mga domestic worker na patungong Saudi. Ito ang magtutulak sa Gobyerno ng Saudi para magkaroon ng madaliang pagkilos na mabigyang daan ang isang Bilateral agreement para sa ating mga domestic worker. Ayon sa mga opisyal ng embahada sa Saudi, pinapaboran ng mga Saudi ang pagkuha ng Pilipinang domestic worker kumpara sa ibang mga bansa. Kaya ang panandaliang pag-hinto ng pag-deploy ng domestic worker duon hanggat sa matugunan na ang ilan sa mga garantiya ng Section 3 ng 10022 ay kinakailangan na upang umusad ang negosasyon para sa isang bilateral na kasunduan.

Handa ba tayong itaya ang buhay ng ating mga domestic workers sa Saudi para lang sa perang ipinapasok nila? Ako po, hindi.

Huwag na tayong pumayag baliwalain ang karapatan ng ating mga domestic worker sa Saudi. Tiyakin na muna ng gobyerno ng Saudi na may proteksyon ang ating mga domestic worker sa batas nila o magkaroon muna ng bilateral na kasunduan bago tayo mag-padala pa ng mga domestic worker duon.

Ano ang presyo ng isang pangarap?! Sino ba naman ang nangarap na ma-baboy ang katauhan at matratong parang hayop?!

Hindi natin ipinagbebenta ang kapakanan ng ating mga kababayan dahil hindi na-prepresyuhan ang buhay at dangal.

Maraming salamat po.

post comment | 0 comments